Selecteer een pagina

Leestijd 5 min.
Geschreven door Afran Groenewoud.

Let’s go DOWN, stiekem verliefd op de First Lady en houd toch eens je mond over die mantelpakjes! In Horen, Zien & Zwijgen vertelt één Koekepeer wekelijks iets opmerkelijks wat hij of zij heeft gehoord, gezien, maar ook iets dat we misschien liever niet hadden gezien.

Horen: ontsnapping uit een sekte

Soms moet je gewoon ervaren hoe cruciaal muziek kan zijn bij het creëren van een sfeer. Zo ook in de trailer voor het aankomende seizoen van The Path…wow. Ik heb die wel 10 keer gekeken! Superfijn gemonteerd, heel spannende shots. En dan dus die muziek. ‘Gewoon’ een bestaand nummer van al 2 jaar oud, ‘Untill we go down’ van Ruelle. Kippenvel, over horen gesproken.

Dit nummer is al een pareltje zónder beeld. Laat staan als het wordt toegevoegd aan het verhaal over je willen ontworstelen aan een sekte, terwijl je vrouw daar de baas is… Weet je wat: Luister eerst naar het nummer van Ruelle en fantaseer daar zélf het verhaal van het vluchten bij. En ten slotte – niet valsspelen! – kijk hoe de makers van The Path dit hebben uitgevoerd.

Ruelle, Untill we go down:

Trailer The Path Season 2:

https://youtu.be/XMNXtuPCh0Y

En, komt het een beetje overeen?

Zien: zwarte schurken en homo’s

Men neme een flauw en ongeloofwaardig liefdesverhaaltje. Men gooit er dankzij Shonda Rhimes (je weet wel, van Grey’s Anatomy) een hele dikke saus female empowerment overheen. Men rekt het hele gebeuren meer dan 100 afleveringen op en…het resultaat is geweldig. In Scandal wordt Olivia Pope, de vrouwelijke, zwarte baas van een schurkachtig bureau waarvan niemand precies weet wat ze daar nou allemaal doen, verliefd op de president van de US of A en hij op haar. De President gaat gierend vreemd – steeds als het stel samen is horen we hun liefdesmuziekje – en het gaat aan. Helemaal natuurlijk voor de bedrogen First Lady.

Homoseksualiteit? Tuurlijk
Hoewel dit alles natuurlijk behoorlijk ‘soapy’ klinkt (OMG, die over the top trailer) is Scandal wat mij betreft een geweldige, geëmancipeerde, baanbrekende, héél belangrijke serie: de vrouwen erin zijn – eindelijk – self made, machthongerig tot aan het socio-pathische aan toe, hebben vele lagen in hun personage en durven kwetsbaar te zijn zonder dat het afbreuk doet aan hun kracht. Homoseksualiteit? Tuurlijk, als gewoon gegeven en zonder dat het er ene fl*kker toe doet. Zwarte schurken? Hell yeah, maar eindelijk zonder baggy pants, gouden kettingen of hiphopmuziek.

Bariton niveau
Scandal slaagt met vlag en wimpel voor de Bechdel Test (Google maar. Of weet je wat, klik even hier). En de First Lady, daar ben ik stiekem een beetje verliefd op. Die gelaagdheid van haar, die tomeloze ambitie, haar stem die af en toe onheilspellend zakt naar bariton niveau…’Mellie Grant’ is boos over de publieke affaire van haar man, gekwetst, vernederd voor iedereen te zien. En dat alles zet ze om in…een gooi naar het presidentschap. Klinkt bekend, nietwaar?

Het nieuwe, alweer zesde seizoen van Scandal is een weekje uitgesteld tot 26 januari, omdat de echte president van de USA(…) ingezworen moet worden. Maar gaat dat zien, door bovenstaande uitleg kun je desnoods meteen instappen bij seizoen 6.

De over de top trailer van Scandal seizoen 6:

Het mierzoete – en dus behoorlijk misleidende – themamuziekje van het liefdeskoppel:

The First Lady in 4 octaven en 6 versnellingen:

Zwijgen: Hellup, een rok in de top

En dan ben je volgens je Linkedin profiel al sinds 1987 journalist, schrijf je al jaren voor De Volkskrant en nu tik je, als mannelijke vijftiger (de leeftijd gok ik), aan de hand van wat Twitter feeds een flinterdun, opgerekt stukje over kleding. Want natuurlijk, behalve mantelpakje zus en oogpotlood zo, valt er, ook met jouw 30 jaar werkervaring, niets interessants te vertellen over de vrouw die afgelopen november meer stemmen kreeg dan welke blanke man dan ook in de geschiedenis van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Even verderop op de website van dezelfde krant een stukje ‘interview-opinie zonder weerwoord’ van een mannelijke filosoof over dat we niet moeten zeuren over weinig vrouwen in de top van de Nederlandse wetenschapswereld enzo.

Hier bij Koekepeer merk ikzelf steeds weer hoeveel toegevoegde waarde vrouwelijk perspectief heeft voor onze videoproducties (thanks Juliette en co.) en dat ons bedrijf daar echt nog veel meer uit moet halen. Wat vind jij? Doe ik aan ’emancipatie-gezeur’? Moet ik mijn mond houden?

Inspiratie nodig? Schrijf je in voor de Koekepeer nieuwsbrief.
Ideaal voor een korte pauze, boordevol inspirerende artikelen en content. Geen spam, beloofd.