De eerste keer Cannes, dat vergeet je nooit meer. Dat is wat iedereen tegen mij zei toen ik vertelde dat ik met JongeHonden meeging naar Cannes. Inspirerende sessies in het ‘Palais des Festivals’ en iedere avond een ander feest, afsluitend bij de Gutterbar. Maar bovenal het JongeHonden feest, dat moest legendarisch worden. En inderdaad, deze trip was awesome. Ik heb inspirerende dingen gezien en gehoord, heb geen feest gemist, veel gratis bier tot mij genomen en de JongeHonden party was idd de mooiste avond van de week. Het was een week om nooit te vergeten. Nu de kater een beetje is gezakt kan ik het allemaal wat beter relativeren. Ik kan beter door het commerciële geweld van het Cannes Lions International Festival of Creativity kijken. Want is alles wat ik gezien en gehoord heb nou daadwerkelijk zo goed en vernieuwend?
Terug naar het begin
Afgelopen februari deed ik samen met oud studiegenoot Nathan Roos van DDK mee aan de JongeHonden pitch voor Tempo-Team. Tot onze grote vreugde wonnen we de pitch in een deelnemersveld van ongeveer vijftig teams van jonge creatieven. De prijs was een trip naar het Cannes Lions International Festival of Creativity. Dit in gezelschap van alle winnaars die dit jaar een pitch hebben gewonnen. In totaal een groep van 33 JongeHonden.
Le Festival
Na maandenlang wachten was het vorige week zover. Een week lang naar Cannes om me te laten inspireren door het beste creatieve werk dat de wereld te bieden heeft. Het Cannes Lions Festival wordt door de meeste creatieven gezien als hét belangrijkste festival van het jaar. Dé plek waar iedereen samenkomt om elkaars werk te bekijken, en vooral om de discussie aan te gaan over wat we met creativiteit kunnen bereiken.
Door de vroege vlucht – 04.00 verzamelen op Schiphol – begonnen we lekker brak aan de week. Spullen dumpen in het hotel en direct door naar het Palais, de conferentieplek. Omdat we volop gebruik wilde maken van onze 4-dagenkaart gingen we gelijk de grote zaal in. De eerste twee presentaties waren letterlijk slaapverwekkend. Al kan dat ook aan de korte nacht hebben gelegen. Het gesnurk van een aantal JongeHonden was over het algemeen interessanter dan het verhaal over de cutenessfactor. En toen opeens spektakel. David Copperfield toverde zichzelf op het podium. Plots werd ik wakker door de trucs van deze showman. Tussendoor vertelde hij nog een verhaal over het belang van storytelling en emotie. Leuk, maar hij kreeg pas de volle aandacht met zijn illusie-demonstratie. Het was tijd voor karaoke.
De eerste paar dagen verliepen steeds hetzelfde. Overdag naar het Palais voor interessante sprekers en s’avonds de benen losschudden bij de feestjes aan de boulevard. Bladerend door het programma zie je grote namen staan als Will Smith, Usher en Iggy Pop. Klinkt interessant, maar wat hebben zij te maken met advertising? Misschien niet zoveel met het vak, maar deze sterren zijn merken op zich. Zij hebben zichzelf op de markt gezet. Gelukkig waren er ook mensen als Brian Chesky (founder AirBnb) die je inspireren en aanmoedigen zelf aan de slag te gaan. Helaas zijn het de grote bekende namen die het meeste publiek trekken. Waarschijnlijk is dit ook de reden dat dit festival zo achterlijk duur is geworden. De ticketprijs is voor jonge creatieven in het afgelopen jaar bijna verdubbeld. Om die reden organiseerde de JongeHonden op de donderdag de Budget Lions. Gevestigde namen uit de creatieve industrie werd gevraagd om 15 minuten van hun tijd te doneren aan creatief talent. En dat deden ze. Zo waren er presentaties van creatieve eindbazen van bijvoorbeeld Droga5, TBWA Worldwide, en MediaMonks.
Opmerkelijk was dat deze kleine privé sessies veel interessanter waren dan die in het Palais.
Het meest inspirerende voor mij was het bekijken van al het genomineerde werk in de kelder van het Palais. Ik heb hier uren vol bewondering rondgelopen. Toch was mijn gevoel erg dubbel. Want hoe beoordeelt de jury? Draait het om puur om creativiteit en innovatie, of wordt er ook gekeken naar het resultaat van de campagne? Als je rondloopt door de gangen krijg je het idee dat er veel werk hangt dat speciaal is gemaakt van Cannes. Iets dat later wordt bevestigd door de campagne voor medicijngigant Bayer. De klant distantieerde zich van de campagne en het bureau gaf de bronzen leeuw terug aan de organisatie.
Als de mogelijkheid zich voordoet ben ik volgend jaar zeker weer te vinden aan de boulevard. Niet zozeer voor de conferentie maar vooral voor de gesprekken die je hebt. Je praat met mede-creatieven, van Lissabon tot Dubai. De eeuwige discussies met anderen over die ene outdoor campagne. Door het kijken en luisteren naar andermans werk ben ik weer helemaal klaar voor een nieuw jaar. Een jaar waarin er weer geknald gaat worden bij Koekepeer. Ik ben er van overtuigd dat we bij Koekepeer met al deze nieuwe inzichten werk gaan maken dat we eerder niet voor mogelijk hadden gehouden. Op naar Cannes 2017!
Luuk van Velthoven
